Już po raz XVI Stowarzyszenie Producentów Betonu Towarowego w Polsce zorganizowało finałową galę DOBREGO BETONU. Dzień 21 marca 2019 roku czyli Pierwszy dzień tegorocznej wiosny branża betonowa powitała w Centrum Olimpijskim PKOl w Warszawie. Finał Kampanii DOBRY BETON to wydarzenie szczególne również z innego powodu. W południe poprzedzające Galę Finałową Stowarzyszenie organizuje zawsze spotkanie prasowe, które w tym roku nosiło tytuł „Beton – dobre tworzywo. Gospodarka, przemysł, ekologia.” Intencja Stowarzyszenia było pokazanie proekologicznych możliwości jakie daje stosowanie betonu towarowego jako materiału konstrukcyjnego.
Spotkanie prasowe otworzył Prezes SPBT, Pan Wojciech Hałat. Po przywitaniu gości i przedstawieniu głównych prelegentów omówił dotychczasowe działania Stowarzyszenia. Następnie Pan Michał Grys członek Zarządu SPBT przedstawił rynek betonu towarowego oraz szanse i zagrożenia z jakimi musi się mierzyć branża w najbliższych latach. Perspektywy kilku nadchodzących lat to czas stabilizacji rynku mieszkaniowego i nieznacznego wzrostu w rynku infrastrukturalnym i niemieszkaniowym. Jeżeli chodzi o produkcję betonu towarowego to rok 2018 był dla branży korzystny i zamknął się wartością 25 mln m3 wytworzonej, przetransportowanej i wbudowanej mieszanki betonowej. Perspektywa na kolejne lata do roku 2021 to niewielki acz stabilny wzrosty na poziomie 1-2 proc. Branża dostrzega potencjał do rozwoju w stabilnym wzroście gospodarczym, realizacji inwestycji współfinansowanych z budżetu UE, konieczności zaspokajania niedoboru mieszkań oraz uzupełnianiu dużych potrzeb inwestycyjnych w zakresie infrastruktury.
Wśród głównych zagrożeń p. Michał Grys wymienił przede wszystkim rosnący niedobór wykwalifikowanych pracowników w tym kierowców będących w naszej branży jednocześnie operatorami sprzętu do transportu mieszanki betonowej do i na placu budowy Innych czynników spowalniających rozwój branża obawia się w realizacji nisko rentowych kontraktów infrastrukturalnych czy kumulacji inwestycji przy ograniczonym dostępie do surowców.
Kolejnym Członek Zarządu SPBT Pan Łukasz Żyła przedstawił aktualną problematykę transportu betonu towarowego. Skala produkcji na poziomie 25 do 27 mln m3 towarowej mieszanki betonowej wiąże się w najbliższych latach z licznymi problemami logistycznymi w transporcie i dystrybucji. W kraju eksploatowana jest flota ok. 3100 betonomieszarek samochodowych, która każdego dnia wykonuje średnio 11 000 operacji przewozu mieszanki betonowej. Jako, że beton produkowany jest lokalnie, a średni promień dystrybucji mieszanki betonowej z wytwórni to 25 km, przekłada się to na codzienny przebieg betonomieszarek wynoszący w Polsce 550 000 km/dzień (czyli 165 mln km rocznie).
Mając na uwadze powyższe dane, SPBT podjęło działania zmierzające do zoptymalizowania wymagań rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia. Proponowane przez SPBT zmiany polegają na zwiększeniu limitu dopuszczalnej masy całkowitej dla 4-osiowych betonomieszarek samochodowych z obecnych 32 t do 34 t, przy jednoczesnym zachowaniu limitu nacisku na oś na poziomie 9,5 t. Przekłada się to w praktyce na zmianę wielkości pojedynczego ładunku betonowozu z obecnych 7,5 m3 do 8,5 m3 towarowej mieszanki betonowej. Takie rozwiązanie pozwala zapewnić płynność dostaw przy zmniejszeniu ruchu betonowozów w dużych miastach i ograniczeniu ilość emitowanego CO2.
Z kolei głos zabrał profesor Jan Deja, dyrektor Stowarzyszenia Producentów Cementu. Mówił o betonie w aspekcie niskoemisyjnego materiału budowlanego w gospodarce o obiegu zamkniętym. Przedstawił wykorzystanie betonu w budownictwie miejskim i jego niezaprzeczalne zalety do których zaliczyć można chociażby: dostępność, materiał o wysokiej trwałości, dający możliwość wszechstronnego wykorzystania, charakteryzujący się dobrą wydajnością i bezwładnością cieplną, ognioodpornością i możliwością recyclingu w 100 procentach.
Ostatni temat poruszany podczas spotkania prasowego dotyczył betonu jako innowacyjnego materiału stojącego na straży jakości powietrza. Wśród prezentowanych przez Panią dr Wiolettę Jackiewicz-Rek przykładów główne miejsce zajmowały sposoby wykorzystania elementów betonowych do walki z zanieczyszczeniami powietrza. Prezentowana innowacja opierała się na zastosowaniu do produkcji betonu dodatku w postaci nanometrycznego dwutlenku tytanu TiO2. Wykonane w tej technologii powierzchnie betonowe (nawierzchnie, chodniki, elewacje) aktywnie wpływają na poprawę jakości powietrza przez katalityczne zmniejszanie stężenia szkodliwych tlenków azotu pochodzących ze spalania paliwa przez samochody oraz sprawiają, że beton wykazuje właściwości samoczyszczące.
