Podsumowanie III kwartału 2025

Stan gospodarki

• • Prognoza wzrostu PKB III kw. 2025 (konsensus prognoz)
  • +4,0 %
  • Przeciętne zatrudnienie w sektorze przedsiębiorstw w IX 2025 r.
  • -0,8 % r/r
  • Przeciętne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw w IX 2025 r.
  • +7,5 % r/r
  • Produkcja budowlano-montażowa (IX 2025)
  • +0,2 % r/r

Trzeci kwartał 2025 roku przyniósł zróżnicowany obraz sytuacji gospodarczej w Polsce. Ogólny wzrost gospodarczy według prognoz rynkowych wyniósł około 4% rok do roku, co wskazywało na stopniowe ożywienie po umiarkowanym pierwszym półroczu. Gospodarka w dalszym ciągu rozwijała się w stabilnym tempie, jednak dynamika w poszczególnych sektorach pozostawała nierówna. W tym okresie utrzymywała się także wyraźna poprawa w zakresie inflacji – wskaźnik CPI obniżył się poniżej 3% i we wrześniu wyniósł 2,9% r/r, co było jednym z najniższych odczytów w ostatnich latach. Spowolnienie wzrostu cen świadczyło o słabnięciu presji kosztowej w gospodarce i sprzyjało utrzymaniu bardziej przewidywalnego otoczenia makroekonomicznego.

W budownictwie trzeci kwartał upłynął pod znakiem wahań. Początkowe miesiące przyniosły dalsze spadki produkcji, co odzwierciedlało utrzymujące się trudności z końca pierwszego półrocza. Najsłabszy wynik odnotowano w sierpniu, gdy produkcja budowlano-montażowa spadła o blisko 7% r/r. We wrześniu sytuacja zaczęła się poprawiać – produkcja wzrosła o około 0,2% r/r, co można uznać za pierwszy sygnał stabilizacji. W strukturze branży widać było zróżnicowanie: roboty specjalistyczne odnotowały wyraźne odbicie, natomiast budowa budynków i obiektów inżynierii lądowej wciąż notowała spadki. Mimo tych różnic, koniec kwartału przyniósł lekkie ożywienie, które może stanowić punkt wyjścia do stopniowego umocnienia sektora w kolejnych miesiącach.

Ceny produkcji budowlano-montażowej w trzecim kwartale rosły wolniej niż wcześniej. We wrześniu tempo wzrostu wyniosło około 2,5% r/r, co potwierdzało wygaszanie presji kosztowej w branży. Zmiany miesięczne były niewielkie – ceny budowy budynków wzrosły jedynie symbolicznie, a w przypadku robót inżynieryjnych i specjalistycznych pozostały praktycznie bez zmian.

Na rynku pracy dynamika wynagrodzeń utrzymała się na solidnym poziomie. W sektorze przedsiębiorstw przeciętne wynagrodzenie brutto we wrześniu wyniosło nieco ponad 8,7 tys. zł, co oznaczało wzrost o około 7,5% r/r. W budownictwie płace również rosły, choć wolniej niż w pierwszej połowie roku, a przeciętne wynagrodzenie pozostawało nieznacznie poniżej średniej dla całej gospodarki. Zatrudnienie w przedsiębiorstwach spadło o niespełna 1% r/r, co wskazywało na umiarkowane dostosowania kadrowe w obliczu niepewnego popytu i kosztów operacyjnych.

Koniunktura gospodarcza w budownictwie

W trzecim kwartale 2025 roku nastroje w polskim sektorze budowlanym nieznacznie się poprawiły, choć wciąż pozostawały w strefie ocen negatywnych. Po lekkim ożywieniu odnotowanym w sierpniu, we wrześniu przedsiębiorcy częściej wskazywali na stabilizację sytuacji w branży i delikatną poprawę ocen bieżącej koniunktury. Mimo to, przewaga pesymistycznych ocen nadal była zauważalna, co potwierdzało utrzymującą się ostrożność w ocenie warunków rynkowych.

Firmy budowlane w dalszym ciągu zwracały uwagę na ograniczoną liczbę nowych zleceń oraz mniejszą skalę realizowanych prac, co wpływało na spadek wykorzystania mocy produkcyjnych. W wielu przedsiębiorstwach pogorszyła się także sytuacja finansowa, a rosnące koszty zatrudnienia i materiałów pozostawały istotnym czynnikiem ograniczającym rentowność. Jednocześnie większość firm spodziewała się dalszego wzrostu cen robót budowlano-montażowych w najbliższych miesiącach, co może wynikać zarówno z presji płacowej, jak i wzrostu kosztów energii i usług podwykonawczych.

Pomimo utrzymujących się trudności, część przedsiębiorstw wskazywała na stopniowe łagodzenie negatywnych tendencji oraz poprawę zamówień w wybranych segmentach rynku. Wskazuje to, że sektor budownictwa powoli wychodził z najtrudniejszego okresu, choć proces ten był nierównomierny i wciąż obarczony dużą niepewnością co do dalszego rozwoju sytuacji.

Budownictwo mieszkaniowe

W III kwartale 2025 r. segment mieszkaniowy wykazywał mieszane symptomy aktywności. Dane wskazują, że sprzedaż mieszkań deweloperskich notowała wyraźny wzrost — raporty mówią m.in. o wzroście r/r o około 23% do poziomu ~5 683 lokali w III kwartale wśród deweloperów giełdowych. Jednocześnie podaż nowych projektów była skromniejsza niż w porównywalnych okresach — w stolicy Polski w III kwartale wprowadzono na rynek około 3 738 nowych mieszkań, co oznacza spadek względem poprzedniego kwartału.

Z drugiej strony, liczby pozwoleń oraz rozpoczętych budów w tym kwartałach nadal były niższe niż w analogicznych okresach roku poprzedniego — co sugeruje, że przyszła podaż może być ograniczona. W ujęciu całkowitym sektor mieszkaniowy pod koniec III kwartału znajdował się w fazie adaptacji — popyt wykazywał oznaki ożywienia, lecz podaż nowych inwestycji nie nadążała za tym tempem. Stąd sytuacja jest opisywana jako umiarkowana poprawa, choć nadal z pewnymi ograniczeniami po stronie podaży.

Budownictwo niemieszkaniowe

W III kwartale 2025 roku w segmencie budownictwa niemieszkalnego w Polsce wystąpiła zauważalna aktywność w zakresie nowych inwestycji ziemnych i projektów budowlanych. Na przykład zakończono lub ruszono prace nad szeregiem mniejszych projektów magazynowo-logistycznych oraz parków handlowych o łącznej powierzchni w budowie sięgającej około 618 000 m² GLA. W obszarze biurowym zanotowano bardzo ograniczoną dostępność nowych gruntów – w Warszawie pod koniec września pod budowę było ok. 139 000 m² nowej powierzchni biurowej, co stanowiło spadek o ponad 50% r/r. Deweloperzy wykazywali duże zainteresowanie adaptacją istniejących obiektów i przekształcaniem działek poprzemysłowych – w efekcie liczba znaczących projektów „greenfield” była relatywnie niska. W sektorze handlowym część nowych inwestycji stanowiły tzw. parki handlowe, które odpowiadały za znaczący udział uruchamianych projektów w tym kwartale. Warto także zauważyć, że mimo popytu na nową powierzchnię, deweloperzy często wstrzymywali się z wprowadzaniem nowych projektów ze względu na ograniczoną dostępność atrakcyjnych gruntów i presję kosztową materiałów i prac budowlanych. W kolejnym okresie może to skutkować zawężeniem podaży w segmencie niemieszkaniowym

Budownictwo infrastrukturalne

W III kwartale 2025 r. polski sektor infrastruktury transportowej wykazał się dużym tempem przygotowań i kontraktowania nowych zadań. PKP Polskie Linie Kolejowe zaktualizowały plan przetargowy na ten rok — wartość ogłoszonych postępowań miała osiągnąć około 27 mld zł, co znacznie przewyższało wcześniejsze założenie około 16 mld zł. W tym okresie przewidziano m.in. rozpoczęcie prac na fragmentach linii kolejowych o wartości około 1,3 mld zł oraz około 1,2 mld zł na inne odcinki modernizowanej sieci. Również w sektorze drogowym Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad raportowała, że do końca sierpnia oddano już ponad 105 km nowych tras, zaś całoroczny cel przewidywał udostępnienie około 400 km dróg. Działania te wskazywały, że infrastruktura drogowa i kolejowa nie zwalniały tempa — choć więcej prac było na etapie przygotowania niż pełnej realizacji. Wartość kontraktów zawieranych dla dróg i kolei nadal była wysoka, a wykonawcy odnotowywali zwiększoną liczbę zapytań ofertowych. Z jednej strony oznaczało to większą presję realizacyjną, z drugiej — wciąż występowały wyzwania dotyczące dostępności wykonawców i materiałów. W efekcie III kwartał można uznać za fazę przyspieszenia inwestycji infrastrukturalnych w Polsce – z kontraktami o coraz większym rozmiarze i przygotowaniami do realizacji kluczowych przedsięwzięć w kolejnych miesiącach.

Podsumowanie i znaczenie sytuacji dla produkcji betonu

III kwartał 2025 roku w polskim budownictwie przyniósł oznaki stabilizacji po trudniejszym początku roku. Ogólna produkcja budowlano-montażowa wykazała niewielkie odbicie po wcześniejszych spadkach, co sygnalizowało spowolnienie negatywnych trendów w branży. Poprawa nastrojów w sektorze była umiarkowana, a przedsiębiorcy częściej wskazywali na stabilizację zamówień i pierwsze oznaki poprawy sytuacji finansowej firm.

Tempo wzrostu kosztów produkcji budowlanej spowolniło, co pozytywnie wpłynęło na planowanie inwestycji i stabilność finansową przedsiębiorstw. W sektorze pracy utrzymała się umiarkowana presja płacowa, przy niewielkich zmianach w zatrudnieniu, co sprzyjało przewidywalności kosztów operacyjnych. W tych warunkach firmy mogły stopniowo odbudowywać moce produkcyjne i lepiej planować harmonogramy realizacji inwestycji.

Z perspektywy sektora betonu, stabilizacja produkcji i spowolnienie wzrostu cen oznaczały możliwość bardziej przewidywalnego popytu na materiały budowlane. Powolne odbicie aktywności inwestycyjnej w różnych segmentach budownictwa sprzyjało utrzymaniu stabilnego zapotrzebowania na beton, choć tempo tego wzrostu pozostawało umiarkowane.

Podsumowując, III kwartał 2025 roku można ocenić jako etap wczesnej stabilizacji i umiarkowanego ożywienia w polskim budownictwie. Warunki te dają podstawy do przewidywania utrzymania stabilnego popytu na beton w kolejnych miesiącach, przy równoczesnym zachowaniu ostrożności w planowaniu inwestycji i zarządzaniu kosztami.